کاربرد تلفیقی گیاهان تله مقاوم و تناوب با گیاهان غیر میزبان در مزارع آلوده به نماتد heterodera schachtii بر کمیت و کیفیت چغندرقند در سمیرم اصفهان

به منظور بررسی امکان کاهش جمعیت نماتد heterodera schachtii در مزارع چغندرقند از طریق تلفیق مناسب دو روش تناوب با گیاهان زراعی غیرمیزبان نماتد وگیاهان تله مقاوم و مطالعه اثر آن بر کمیت و کیفیت این محصول، این تحقیق از سال 1381 به مدت سه سال در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار شامل استفاده از گیاهان غیرمیزبان، گیاهان تله مقاوم، آیش و کشت متوالی چغندرقند در چهار تکرار در زمینی آلوده به نماتد و سابقه کشت متوالی چغندرقند در منطقه سمیرم اصفهان  به اجرا در آمد. پس از برداشت چغندرقند در سال آخر آزمایش، صفات کمی و کیفی تیمارها اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد تفاوت میانگین جمعیت نهایی، فاکتور تولید مثل، عملکرد ریشه و عملکرد قندناخالص و قابل استحصال تیمارها معنی دار بود و تیمار اختلاط ذرت رقم 704 و خردل رقم sirola طی دو سال متوالی با میانگین 2/89 درصد کاهش، بیشترین درصد کاهش جمعیت نهایی نسبت به جمعیت اولیه را داشته و باعث بیشترین میزان عملکرد ریشه چغندرقند، عملکرد قندناخالص و قندسفید در سال 1383 به ترتیب با میانگین 30 ، 69/5  و 09/5 تن در هکتار گردید. تیمار کشت متوالی رقم حساس چغندرقند به نماتد(شاهد) با میانگین 734 درصد افزایش جمعیت نهایی تخم و نوزاد سن دوم، نماتد چغندرقند را بیش از هفت برابر جمعیت اولیه افزایش داده است و کمترین میزان عملکرد ریشه، قند ناخالص و قند سفید به ترتیب با میانگین 81/12، 22/2 و 87/1 تن در هکتار مربوط به این تیمار بود. براساس نتایج حاصله می توان در زمین های آلوده به نماتد سیستی چغندرقند(سمیرم) از تناوب ذرت– گندم و یا خلر – گندم به عنوان تناوب منطبق با شرایط زارع و یا با استفاده از تناوب دو ساله اختلاط ذرت رقم 704 با خردل رقم sirola، استفاده کرد.